Op bijzondere, ingehouden manier verteld

Een bijzonder verhaal van een heel verdrietige geschiedenis van twee bijzondere mensen op een heel bijzondere, ingehouden manier verteld.
Wat ik buitengewoon bewonder is de ongelofelijke kracht van Nienke om zoveel pijn -en uiteindelijk ook het verdriet om het onvermijdelijk afscheid moeten nemen van haar leven- eigenlijk zonder klagen te hebben verdragen.
Knap van haar moeder om zo omzichtig en terughoudend naast Nienke te staan en te zorgen dat dit dappere ‘kruidje-roer-me-niet’ precies dan haar hulp en steun kreeg wanneer ze liet merken die nodig te hebben. Dat is, zo lijkt me dat, uit waarachtige liefde voor je kind je eigen drang tot zorgen onderdrukken.