Ik heb vandaag – op Nienke’s sterfdag- de definitieve tekst van mijn boek over Nienke naar de uitgever gestuurd. Ik had het al heel lang klaar. Ik heb het boek in augustus geschreven. In vijf weken tijd eigenlijk. In september heb ik de eerste versie naar de uitgever gestuurd. Daarna heb ik het telkens weer overgelezen. Dingen veranderd. Anderen laten meelezen. En nu heb ik het uit handen gegeven.
Gisteren heb ik de voorjaarscatalogus van Boekencentrum gezien. Met daarin de aankondiging van het boek over Nienke. Het ziet er mooi uit. Nienke’s boek is door Boekencentrum uitgekozen als hun boek voor de Boekenweek 2011 (10 t/m 20 maart). De Boekenweek heeft als thema: Curriculum Vitae – geschreven portretten. Dus dat komt mooi uit!
Ik schrok er ook een beetje van. Ik had zelf een tekstje ingestuurd bedoeld voor op de achterkant van het boek. Dat tekstje is wel gebruikt voor de aankondiging in de Voorjaarscatalogus, maar er is ook het een en ander uit weggelaten en aan toegevoegd. Jammer dat ze me dat ze me niet even hebben laten meelezen, want nu staan er dingen in die gewoon niet waar zijn:
1. er is sprake van “gewichtsverlies en flauwvallen” . Ik begrijp niet waar ze dat ‘flauwvallen’ vandaan halen. Het woord komt in het boek helemaal niet voor. Nienke is nooit flauwgevallen. Haar klachten waren overgeven en hoofdpijn. Vreselijke hoofdpijn.
2.In het klooster van de zusters is Nienke als kind niet ‘ooit’ geweest, maar heel vaak.
En dan dat woord “meisje” in ‘Verbijsterend levensverhaal van een doodziek meisje’. Je kunt een jonge vrouw van 32 jaar toch geen ‘meisje’ meer noemen! Ik begrijp het wel: het verkoopt misschien wel beter dan wanneer je zegt: “verbijsterend levensverhaal van een doodzieke jonge vrouw”. Maar ìk weet hoe boos Nienke kon zijn als ik haar ‘meisje’ noemde!
Nu ja, die voorjaarscatalogus gaat alleen maar naar de boekhandels. Dus vooruit. Maar ik hoop wel dat de tekst op de achterkant van het boek er anders uit zal zien.
Mijn boek ligt nu dus bij de uitgever. Daar zal een redacteur zich ermee bezig houden.
Ik heb opeens het gevoel dat ik weer over Nienke moet waken.
